deli kadın!

Delirdi mi kadın deliriyor işte…

Olmadık şeyler geliyor aklıma. Bilmiyorum ki, çoktan olmuştur ihtimal dahilinde. Belki sevişmişsindir ellerinin biriyle, kendi kendine. Belki de elinin biriyle (en fazla bu acıtır beni kesinlikle)…

Sahi nasıl başladınız sevişmeye? Tahmin edebiliyorum aslında; kucağına oturtmuşsundur onu o en sevdiğin pozisyonda. Kadın, utangaç değildir ya da fazlasıyla cesur. Sana göre olan budur. Benim seni istediğim gibi istemiştir kadın seni. Oysa sen, benmişim gibi okşamamışsındır onu. Çünkü sen her seferinde tek kişiyle girersin yatağa. Değil mi?

Fena halde canım çekti seni şu aralar… Yani gelsen ve gitsen 2-3 saat sonra. Gelsen ve mutlu etsen bir miktar. Çünkü başkaları eksik bıraktı beni. Kızmaya hakkın yok. Sen gitmiştin. Yine de ben hep seni düşündüm, yemin kere yemin ki.

İki kişi çıktı karşıma. Senden sonra ilki; ilgilendi benle. Kaba elleriyle okşadı egomu, küfür eder gibi söylemedi ayıp sözcükleri, merak etti beni, denedi mutlu etmeyi, paylaştı bedenini.

Özetle beni istedi… Allah bilir evli ve hatta çocuk sahibiydi. Ya da kim bilir yalancının biri. Her durumda önemsizdi... Sevişirken adını bile söyleyemediğim, bol alkole batmış, zevkten çok hafıza kaybı yaşamak için koynuna girdiğim biriydi.

Hadi birincisi neyse de, ben ikincisini hep sana benzettim. Onu hep sen sanarak koklaştım, senin kelimelerin ağzından çıksın diye umutlandım, o niyetle dokundum, o maksatla düğmeleri açtım…

O sen değilmiş… Ben onu uğruna kendimi erittiğim, yatağında ömür tükettiğim adam sanıyordum. Ne yaparsam yapayım sana benzemedi… Yaptıkça da anladım sonra ben beş para etmediğimi…

Neredesin? Heba oluyorum burada. Yeniden bir savaş başlayacak az sonra. Yalnızım bütün yataklarda. Gel de onlara “yattığınız kadın bana ait” de.

Geçen gecelere inat, ben seni hala unutamıyorum…