ıssız adam - kalabalık kadın

Her şeyden çok isterken seni
sende bulduğum en azla yetiniyorum.
Yaşadım, yaşayamadık.
Çıplak duvarlara bağırmak gibi
gözlerinin içinde kendimi öldürüyorum.
Ağlamak kabullendiğim bir dost
kollarımı ona açıyorum.

Sende, ben yokum
ne acı bilir misin?
Bir tek gecede, bir kez geçse dudaklarından adım yeter bana.
Oysa yok; ismim yok, sesim, yüzüm yok
yok sayılır duygularım da.
Ben, sende bomboşum
sen, dolup dolup taşsan da benden.
Her şey boş sana.

Boşuna mı tanıyorum senin sayende kendimi?
Boşuboşuna mı yaşıyorum yokluğunu peki..
Kesinse dönülmezliğin, bitir
oyunlar için yaşlandım
gerçeklere çok gencim.

Herkes hayatını kazanır bir yolla
ben senden alamıyorum, ödeyemedim hala bedelini
borçluymuşum gibi sana, hala bendesin.
Sana, senden başka verecek şeyim yok
kendimi uzun zaman önce kaybettim.
Gidenin yerine, koyamadın mı daha güçlüsünü
bir şey bilmiyorsun demektir.
Ben, seni öğrendim.

Yokluğun, her şeyden daha gerçek bana
varlığın, herkesden daha yalan.
Yaşattığım sen belki var
ama doyurmuyor beni, kanmak istiyorum sana.

Ne kolay alıyorsun beni;
kısa bir bakış,
    söylemekten vazgeçsen de, ben yine de anlıyorum ya
o sözcükler,
    ve bir türlü başaramadığımızo dokunuşlar, yetiyor.

Ne kadar da güveniyorsun kendine
bana verecek aşkın yok mu?
Ya bıkarsam sensizlikten,
sensiz kaldığım zamanlar ağır geliyor bana
ya da birini yaşamayı seçersem?
İşte o zaman hazırlayacağım kendimi, bilmeden yeni bir acıya.
Sen boşver, ben kendi kendimle boğuşuyorum
seni anlamaktan geçtim
kendimden geçemiyorum.

Sen bir korkaksın
kaybetmekten korkuyosun, söyle
ama hayat acılarla doludur.
Birini kaybettiğinde anlarsın.
Ve fakat bilirsin ki her kaybediş
yeni bir acı için güçlendirir.
Hep daha fazlasını yaşayamayacağını düşünürken
daha güçlüsü geçer üzerinden.
Arkanda bıraktıkların destek olur sana.
Tövbeler etsen de aşka, boşuna
gelir işte yine başına.
Belki hayatında bir sürü insan olur
ama birini belki hepsinin toplamından fazla, ayrı seversin.
O insana takılır kalır
geceden geceye uzayan acılarından zevk alırsın.
Çünkü sebebi o’dur.
Yaşamın, senin sebebin o.
Sakın sevildiğini sanma, kaybedersin.

Bu itiraftır;
bitiremiyorum.
Herkes için başka olan o insan
benim için sensin…