siz hiç asker çocuğu oldunuz mu?

Babanızın o akşam dönüp dönmeyeceğini bilmediğinizden (yanlış tanımlama... Doğrusu; babanızın o akşam dönmeyebileceğini bildiğinizden) evden törenle uğurladınız mı mesela? 


Her sabah uykunuz da varsa, aşk acısı da çekseniz, bluğ çağınızda ya da depresyonda da olsanız bu yolculama mutlaka gerçekleşir. Şımarıklık yapmaya hakkınız yoktur.



Bu ritüel yüzünden, arkadaşınızda kalmanıza izin verilmez. Baba, her sabah yolculanır ve her akşam karşılanır. İstisnasız.

Sizden çok daha fazla bir şeyi sevdiğini bilirsiniz babanızın. İşin tuhafı bundan gurur duyarsınız. Her şeyden önce vatan gelir. Hiç içerlemezsiniz. Çocuk aklınızla bile sorumluluğunuzu bilirsiniz.

Anneniz alaylı hemşiredir. Hiçbir anneyi kan tutmaz. Hepsi yara temizlemeyi, iğne yapmayı, damar bulmayı bilirler. Hatta zorda kalırlarsa dikiş atabilirler.

Her ebeveyn, çocuğu için yaşar. Asker anne-babalar, herkesin çocukları için...

Sanılanın aksine evde silah ortalarda bulunmaz. Çocuklar silahla tanıştırılmaz. Hemen hemen her çocuk sporla uğraşır. Kendini geliştirmeleri teşvik edilir. Kız ya da erkek her çocuk, aslan gibi yetiştirilir. Kavga dövüş değil sadece haklarını korumaları öğretilir.

Tayinler yüzünden arkadaşlık kavramı farklıdır. Yüzünü sayılı gördüğünüz biri ile kanka olursunuz mesela. 3 Kere öpmediğiniz sevgiliniz bir şey istese, yerine getirmeniz 3 günü bulmaz. Sevgili kavramınız da farklıdır yani. Asker oğulların, dövecek gibi bakmasından, mesafeli durmasından dem vurulur. Soğuk dururlar ama yol yordam bilirler ve kibardırlar. Asker kızlarının çok sert olmasından şikayet ederler. Cilve, naz bilmediğinden yakınırlar. Bilmezler ama dürüsttürler. "Babamın tayini çıktı" diye, ilk önce sevgililerine söylerler. 




Sonra...

Sonra biri size "ben askere gitmek istemiyorum. Ben adam öldüremem." vs der. Başkası "orduevleri, lojmanlar bedava ya. yiyor içiyorlar" der. Elin ağzı torba değildir. 

Anladık, hiç asker çocuğu olmadınız siz. Olmadınız da, hiç insan tanımadınız  mı? Arkadaşınız da mı olmadı sizin!?

6 leblebi:

Adsız dedi ki...

Yüreğine sağlık arkadaşım.
Ne güzel kaleme almışsın.Asker,polis çocuğu olmayan bunu anlayamaz.Anlamalarını da beklememeliyiz.Yaşayan bilir..
Babam doğu görevinde hizmet verirken günlerce dağda terör peşinde koştururken günlerce eve gelmezdi.
Nicesi...
Zor günler geçiriyoruz.Etkilenmemek bir tarafa buna tepkisiz kalmakta bana göre;o hainlerle aynı caniliği yapmaktan bir farkı yok!! Üzgünüm sert yazıyorum .Bütün bir gün okuduklarım ve izlediklerim sakinliğimi korumama engel oluyor.
Bir kampanya başlattım(bir bayrakta sen ekle) destek verirsen sevinirim..
Sevgilerimle...

"leb" demeden... dedi ki...

@Emine Albayrak
çok acele ve hiç düzeltmeden yazdım... zaman ayırsam daha neler var da...

Elbette polislerin de durumu farklı değil...

Zeyno dedi ki...

Asker çocuğu değilim ama asker/polis çocuğu arkadaşlarım oldu. Hele küçük yaşlardayken, tanışıp ve çok da birbirimize alıştığımız arkadaşım, birgün bana ''biliyor musun 1 hafta sonra gidiyoruz, babamın tayini çıktı'' dediğinde, günlerce ağlamıştım o da ben de. Gözlerim doldu yine. Offf yAzmışsın yine...

"leb" demeden... dedi ki...

en fenası da o ya. çocukluk zor geçiyor. gençlikte iyi de.

bi sürü arkadaşın oluyor ama işte...

TuTsİ dedi ki...

Güzel anlatmışsın yaşayan bilir elbet.

Askerde sert olmak zorunda olan komtanım çok oldu.
Askere her zaman güler yüzlü sevecen olan asker eşi çok gördüm.
Çocukları çok sevdiğimden birkaç asker çocuğu gördüm sevmek istedim sevemedim katı kurallar vardı.

Annesi uzakta diye anne olan asker eşleri gördüm sarılıp öpen ben annenim varsay diyebilen.

Sabah Askeri personel taşıyan otobüse yapılan saldırıyı radyoda duydum biri kız evladı dediler tuhaf oldum daha geçenlerde asker eşi balkonunda can vermişti.
Yaşadıklarım geçiyor gözümün önünden böyle olmamalıydı onlar ölmemeliydi dedim ama ölüm bu geldimi dur diyemezsin

Kimin ne dediği umrunda olmamalı kimsenin
Kimse tanımadan kulak asmamalı derim anca.

aklıma geleni yazdım ne bilim canım sıkılıyor asker konularında ölümlerde hele bu günlerde yazık

A-H dedi ki...

tuylerim diken diken okudum, "Her ebeveyn, çocuğu için yaşar. Asker anne-babalar herkesin çocukları için..." ne demektir ya bitirdin beni
sevgili leb demeden ne kadar guzel yazmissin, ah bir anlayabilse insanlar...

Bookmark and Share